De Belg werd de negende renner in de historie die minimaal 4 verschillende Monumenten heeft gewonnen.
Het was in de sterren geschreven. Er kon geen betere plek zijn voor Deceuninck – Quick-Step om de 700e zege te vieren op de iconische André-Pétrieux Velodrome. Na 257 kilometer met 6.076.000 kasseien verdeeld over 29 stroken mocht Philippe Gilbert zijn armen in de lucht steken en een van zijn mooiste zeges uit zijn loopbaan vieren.
Deceuninck – Quick-Step zette nog eens een masterclass neer. De ploeg posteerde naast winnaar Gilbert nog drie renners in de top-10. Belgisch kampioen Yves Lampaert eindigde als 3e en was de tweede Deceuninck – Quick-Step renner op het podium. Florian Sénéchal sprintte in de achtervolgende groep naar een 6e plaats, Zdenek Stybar werd 8e en noteerde daarmee zijn zesde top-10 klassering in de Hel van het Noorden.
“Ik ben heel erg blij! Onze fiets was absoluut perfect. We werkten samen met Specialized aan deze fantastische fiets voor Roubaix, dat betaalde zich vandaag helemaal uit! Na Vlaanderen was ik teleurgesteld, maar in de week richting Roubaix kon ik goed trainen en kon ik me goed focussen. Ik kwam zonder druk naar de koers. Ik was erg gemotiveerd om voor de zege te gaan en vooral toen ik voelde dat ik goede benen had. Het is nog moeilijk geloven wat ik vandaag gedaan heb. Het is erg speciaal en het gaat een paar dagen nodig hebben om te beseffen wat ik hier bereikt hebt”, sprak Gilbert na de finish.
De 117e editie van Parijs-Roubaix verliep erg snel. Het duurde maar liefst meer dan 70 kilometer voordat een kopgroep ontstond. Tim Declercq en Yves Lampaert waren heel erg actief in die fase en reden met de kopgroep een halve minuut weg bij het peloton, dat direct onder druk stond en alles voor het Bos van Wallers wilde recht trekken. Voordat de eerste 5 sterren sector van de dag werd bereikt verloor Deceuninck – Quick-Step Iljo Keisse. De ervaren Belg botste op wegmeubilair en moest direct opgeven. Onderzoek in het ziekenhuis wees uit dat Keisse een complexe breuk in de linkerelleboog had. Keisse moet hieraan geopereerd worden in het ziekenhuis van Herentals.
Na Arenberg bestond het peloton nog uit minder dan 50 renners, waaronder alle overgebleven Deceuninck – Quick-Step renners. Op de sector tussen Beuvry en Orchies brak de koers echt open. Gilbert was een van de drie renners die reageerde op een versnelling van Nils Politt (Katusha-Alpecin). Op weg naar Mons-en-Pévèle liep alles weer samen, maar na een nieuwe versnelling bleven nog acht renners over aan kop.
Gilbert zat opnieuw vooraan, net als Belgisch kampioen Yves Lampaert. Het achttal pakte snel een minuut voorsprong. Op het zware Carrefour de l’Arbre vielen Lampaert en Gilbert beurtelings aan om de concurrentie te vermoeien. Op Gruson viel de voortijdige beslissing toen Politt en Gilbert er van tussen muisden.
Lampaert stopte prima af in de achtergrond en wist diep in de finale zijn kompanen nog los te rijden. De Belgische kampioen reed zo alleen naar een derde plaats. Ondertussen waren Gilbert en Politt op de velodrome van Roubaix aanbeland. Een spannend kat-en-muisspel ontspon zich op de betonnen piste. Op 150 meter trok Gilbert de gashendel op en spurtte ruim voorbij de Duitser. Voor Gilbert was het zijn vijfde zege in een Monumentale klassieker. Eerder was hij de sterkste in de Ronde van Vlaanderen (2017), Liège–Bastogne–Liège (2011) en Il Lombardia (2009, 2010).
Met mijn komst naar Deceuninck – Quick-Step wist ik dat ik een belangrijke stap in mijn carrière zette. Ik ben erg blij en trots dat ik lid ben van the Wolfpack.
“Ik ben een renner die van uitdagingen houdt, dat motiveert me. Ik vond hier genoeg: van het winnen van de Ronde of Roubaix tot winnen van Isbergues, koersen die misten op mijn palmares. Na vandaag en de festiviteiten vanavond, gaat mijn focus op de Ardennenklassiekers. Ik hoop dat we het formidabele voorjaar van de ploeg daar voort kunnen zetten.”
Photo credit: ©Tim De Waele/ Getty Images
Yves Lampaert 
